In een stedelijk netwerk waarin gemeenten, zorg- en welzijnsorganisaties en belangenvertegenwoordigers samenwerken aan een gezonde en inclusieve stad, was de gezamenlijke ambitie helder. In de praktijk bleek het echter lastig om het perspectief van inwoners, cliënten en naastenstructureel mee te nemen in beleid en besluitvorming.
Veel initiatieven ontstonden vanuit goede bedoelingen, maar liepen parallel aan beleidsontwikkelingen of eindigden na afloop van een project. De uitdaging was om ervaringen uit de leefwereld niet incidenteel, maar duurzaam te verbinden aan stedelijke strategie en uitvoering.
REAN vervulde hierbij een coördinerende en versterkende rol. Vanuitonze expertise in participatie en beleidsontwikkeling hielpen we partners om het inwoners- en cliëntenperspectief beter te verankeren in hun werkwijze. We begeleidden het proces om bewoners- en cliëntenorganisaties niet alleen te raadplegen, maar actief te betrekken bij het formuleren van thema’s en prioriteiten.
Daarnaast ondersteunden we de totstandkoming van strategische documenten en verantwoordingsrapportages, zodat de inbreng van inwoners en naasten bestuurlijk werd meegenomen. Zo ontstond een open dialoog tussen beleid, praktijk en leefwereld, waarin ook belangenorganisaties een stevige positie kregen.
Het perspectief van inwoners, cliënten en naasten heeft binnen het stedelijke netwerk nu meer gewicht en herkenbaarheid gekregen. Partners zijn zich bewuster van de waarde van ervaringskennis, en deze inbreng weegt aantoonbaar mee in besluitvorming.
Daarnaast is er een fundament gelegd voor structurele samenwerking met duidelijke afspraken over de rolverdeling, gezamenlijk afgestemde doelen, een voorspelbare overlegstructuur en een proces waarin leefwereldsignalen tijdig en zorgvuldig worden meegenomen
De stedelijke samenwerking is hierdoor beter in staat om beleid te verbinden met wat inwoners, cliënten en naasten nodig hebben, en om keuzes te maken die zowel bestuurlijk gedragen als maatschappelijk.
